Jazz

วันนี้ระหว่างที่เปิดดูรูปเก่าๆในมือถือก็ไปเจอรูป “นัง Jazz” แมวตัวล่าสุดของผม

ผมเคยเลี้ยงแมวหลายตัวแล้วครับ เพราะที่บ้านมีหนู และพอมีแมว หนูก็หายไปทันที หนูหายไม่พอยังมีปีเตอร์(แมลงสาป)หายเป็นของแถมให้ด้วยครับ เพราะกลายเป็นของเล่นแมวไปซะงั้น

ที่บ้านผมเลี้ยงแมวมา 4 ตัวแล้ว และก็ตายไปหมดแล้ว ตัวแรก “ไอ้ไวท์” แมวหนุ่มสีขาวปลอดทั้งตัว ไม่ได้เลี้ยงมาแต่เด็กและมันก็ไม่ได้เชื่องเท่าไหร่นัก และมันก็ตายเพราะโดนรถชนขณะเที่ยวเล่นอยู่นั่นเอง ตัวที่สอง “นังกาแฟ หรือ นังแฟ” แมวที่ท่านแม่ตั้งชื่อมันด้วยความอยากกินกาแฟตอนคิดจะตั้งชื่อมันอยู่พอดี เป็นแมวหลงมาหลบฝนอยู่ที่บ้าน เลี้ยงมาแต่เล็กและอยู่มานานมาก ตั้งแต่ผมเรียน ป.5 ยันเรียนปี 2 ตัวที่สาม “ไออ้อน” แมวส้มข้าวถนนทั่วไปที่หิวแล้วก็มาขอข้าวกิน ผมก็เอาข้าว(ของนังแฟ)มาให้กิน และมันก็สิงสถิตย์อยู่บ้านผมเป็นที่เรียบร้อย มันเป็นแมวน่ารักและขี้อ้อนสมชื่อ อ้อนยิ่งกว่านังกาแฟที่เลี้ยงมาแต่อ้อนแต่ออดเสียอีก ถึงอย่างนั้นมันก็ตายเพราะโดนรถทับระหว่างเอาข้าวเก่ามันไปเททิ้ง(จะได้ให้ข้าวใหม่มัน) และตัวสุดท้าย “นัง Jazz” หรือเขียนให้ง่ายไม่ต้อง Go Inter มากนักก็ “นังแจ๊ด” ที่พี่สาวเอามาจากที่ทำงานนั่นเอง นังแจ๊ซเป็นแมวเทาลายดำท้องขาวด้วย มันน่ารักครับ น่ารักมาก มีชื่อเกาหลีด้วยครับ ชื่อ “นอน ซุก ตูด” เพราะมันชอบมานอนซุกตูดคนที่เขามานอนดูทีวีที่โซฟายาว แล้วมันก็ยึดขาคนนอนนั่นแหละเป็นหมอนข้าง แล้วห้ามไล่ด้วย เพราะถ้าไล่ มันจะขึ้นมานอนบนอกเราแทนที่จะนอนซุกตูด ยิ่งกว่านั้น ถ้าเรานอนคว่ำ มันจะขึ้นมานวดหลังให้เราด้วย งงมั้ยหล่ะครับ แต่มันทำได้จริงๆนะครับ นังแจ๊ซเนี่ย(ทำเหมือนลับเล็บเราบนหลัง แต่ไม่ได้เอาเล็บออกมานะครับ)

ทั้งนังกาฟาและนังแจ๊ซมีสาเหตุการตายเหมือนกันคือ “ไตวาย” ครับ กรณีของนังกาแฟผมไม่คาใจครับ มันแก่และมันจะไตวายเพราะความแก่ของมันนั้นเป็นเรื่องธรรมดาครับ แต่นังแจ๊ซนี่สิครับที่ผมคาใจสุดๆ อายุมันเพิ่งจะปีเดียวเท่านั้น แต่มันก็ “ไตวาย” ด้วยเหมือนกัน ผมไม่ได้เลี้ยงแมวด้วยข้าวคลุกเกลือนะ ทำไมมันไตวายได้วะเนี่ย แต่ถึงอย่างงั้นผมก็มีสมมุติฐานอยู่อย่างนึง คือเรื่องของอาหารที่เลี้ยงมัน เพราะมันไม่ยอมกินข้าวคลุกปลาทู (แหม หรูซะ) ด้วยความไม่รู้จะทำยังไงกับมันก็จำใจเลี้ยงด้วยอาหารเม็ด (กล่องสีม่วงๆ) อย่างเสียไม่ได้

แพงนิดแพงหน่อยไม่ว่าครับ ดีกว่ามันอดตาย แต่ทำไมแมวผมถึงไตวายตายด้วยหล่ะ 2 ตัวเลยนะ ถึงผมจะไม่ได้ดูแลมันเว่อร์ชนิดพาไปเข้าสปาแมว แต่ผมก็รักมันนะครับ ผมยังจำภาพก่อนตายของมันทั้งสองตัวได้ดีเลย นังแฟที่ตัวแห้งจนแทบเหลือแต่กระดูก แรงหายใจก็แทบไม่มี แต่ยังหายใจเพื่อรอให้พ่อผมคนที่ให้ข้าวมันบ่อยที่สุดกลับมา พอเสียงรถพ่อกลับผมเข้ามา มันก็พยายามคลานออกมาจากตะกร้า ร้องเรียกสุดแรงของมันเพื่อทักทายเหมือนทุกๆวัน พอพ่อเข้ามาลูบหัวมัน ซักพักมันก็ตายไป หรือแต่กับนังแจ๊ซ ที่ตอนโดนตรวจ ถูกเจาะเลือดเอย ถูกฉีดยาเอย ร้องเสียงหลงด้วยเสียงทุกโทนที่มันจะร้องออกมาได้ หวังให้หมอหยุดดูดเลือดจากขาที่เหลือแต่กระดูกของมันซะที ตรวจว่าเป็นโรคนั้นโรคนี้ สุดท้ายก็ไตวายตายโดยที่ไม่ต้องเจาะเลือดมันด้วยซ้ำไป

…ผมก็ไม่แน่ใจครับ ว่าเลี้ยงแมวผิดวิธีหรืออย่างไร แต่การตายของมันทุกตัว ผมรู้สึกผิดเหลือเกิน ถ้ามีสัตวแพทย์หรือคนรักแมวอ่าน Entry นี้อยู่ ให้คำแนะนำผมหน่อยก็ดีนะครับ ผมคิดผิดอยู่รึเปล่าที่อาหารเม็ดจะเกี่ยวกับการเป็นไตวายของแมว แล้วผมจะทำยังไงให้แมวกินข้าวคลุกปลา ช่วยหน่อยนะครับ จะเป็นพระคุณเลย

 

เฮ้อ นึกถึงเรื่องนี้แล้วเศร้าทุกทีครับ น้ำตาพาลจะไหลเอา